Klaas Jan van der Bent is wars van politieke spelletjes

maandag 20 juni 2016 15:47

'Ingewikkelde vragen dagen mij uit'

Het confessionele college van burgemeester en wethouders van de gemeente Katwijk zit inmiddels twee jaar. Normaal gesproken zijn zij halverwege de rit, gesteld dat de coalitie van CDA, ChristenUnie en SGP ongeschonden de eindstreep haalt. Begin 2018 zijn de volgende gemeenteraadsverkiezingen. In een reeks van vijf afleveringen komen de vijf vroede vaderen één voor één aan het woord om terug en vooruit te blikken, met deze keer:

<img class="alignright size-medium wp-image-4491" src="http://www.christenuniekatwijk.nl/wp-content/uploads/2016/06/image-3-202x300.jpg" alt="image" width="202" height="300" />Klaas Jan van der Bent
Leeftijd: 41 jaar
Woonplaats: Katwijk aan Zee
Functie: Wethouder
Politieke partij: ChristenUnie (6 zetels)
Portefeuille: Ruimtelijke ordening, verkeer, Greenport, ICT en projecten waaronder Projectlocatie Valkenburg, RijnlandRoute, HOV, Duinvallei, Westerbaan etc.

Hij geldt als de benjamin van dit college. Klaas Jan van der Bent is een jonge veertiger, maar in zijn wethouderskostuum oogt hij als een routinier. Misschien komt het omdat hij bij dit soort zaken al zo lang betrokken is geweest. ‘Vergeet niet dat ik sinds 2004 in de gemeenteraad heb gezeten’, zegt hij. Dan, lachend: ‘En, tot vier dagen voor ik wethouder werd, ging ik ervan uit dat ik raadslid zou blijven.’
Want, benadrukt Van der Bent, midden in zijn maatschappelijke loopbaan hoefde hij niet zo nodig.
<!--more-->
De boeiende dossiers waarin hij zich als raadslid mocht vastbijten in combinatie met zijn ‘geweldige werk’ als ict-ondernemer had hij nog jaren kunnen volhouden. Maar toen kwam Katwijk (‘doordat er tijdens de coalitievorming bij Gemeentebelangen wat misging’) onverwacht een wethouder tekort. ‘Vanuit de ChristenUnie vonden we dat Gerard Mostert, als hij dat zelf ook zag zitten, moest doorgaan met zijn belangrijke sociale portefeuille. Als hij dat dan op zijn leeftijd (71 jaar) doet, wie ben ik dan om mijn maatschappelijke carrière te laten voorgaan wanneer de onderhandelaars een beroep op mij doen?’
Dus zei benjamin Van der Bent in navolging van nestor Mostert ja. ‘De belangen voor Katwijk zijn te groot en het werk moet gedaan worden. De oppositie was te versnipperd. Met mijn kennis van bepaalde dossiers kan ik hier wat betekenen. Ruimte en verkeer zijn bepaald geen materie voor buitenstaanders. Dat de ChristenUnie nu twee wethouders heeft, maakt niets uit. Ik vertel weliswaar het coalitieverhaal vanuit mijn eigen kleur, maar betrek alle partijen erbij. De inhoud is daarbij leidend. ‘

Van der Bent, afgestudeerd natuurkundige, denkt graag in modellen, al beseft hij dat het slechts hulpmiddelen zijn om de werkelijkheid te begrijpen. Een vraagstuk kan hem niet ingewikkeld genoeg zijn. ‘Ik laat me graag uitdagen. Uiteindelijk word je rijker van zulke inzichten, al kun je nooit ergens genoeg van weten. Maar ik ben ook benieuwd naar de praktijk, bezoek bedrijven om te ruiken wat daar gebeurt. Steeds zoek ik naar mensen die mij uitleg kunnen geven. Ik ben nieuwsgierig.’
Op zijn beurt geeft de wethouder (‘Ik ben eigenwijs, maar sta open voor elk goed idee’) graag toelichting op de grote projecten in zijn portefeuille (Westerbaan, Duinvallei, Valkenburg, Rijnland Route, Greenport). ‘Die onderwerpen zijn vaak zo ingewikkeld, dat je ze niet in één quote kunt vangen. Bij mijn uitleg vraag ik mij altijd af wat ik als raadslid van een wethouder zou willen weten. Toen ik in de raad zat, dacht ik altijd dat ik goed op de hoogte was. Maar nu besef ik dat raadsleden qua informatie flink achterlopen op het college, dat aan de voorkant van het traject zit. Ik moet ze nog meer informeren, zodat zij goed hun werk kunnen doen.’

Dat diezelfde raadsleden, althans de volledige oppositie, burgemeester en wethouders in april een motie van wantrouwen aan hun broek smeerden vanwege uit de hand gelopen bouwkosten, stelt Van der Bent echter teleur. ‘Dat vind ik zo onverstandig. Hoe serieus moet ik de oppositie voortaan nog nemen als zij meteen naar het zwaarste middel grijpt en achteraf roept dat het alleen maar om een signaal gaat? Het is ongepast om Den Haagje te spelen. Ik ben niet zo van de politieke spelletjes. Het is helaas een gegeven dat mensen qua meningsvorming steeds korter door de bocht gaan.’
Daar komt bij dat fouten volgens Van der Bent lang niet altijd te voorkomen zijn. ‘Een fout beschouw ik niet meteen als een doodzonde. Doe je dat wel, dan krijg je een angstcultuur, dan gebeurt er niets meer en dood je elke creativiteit. ‘

Zelf moest de wethouder alles uit de kast halen om de vastgelopen onderhandelingen met vastgoedontwikkelaar Campri ‘na 2,5 jaar zweten’ vlot te trekken. De beoogde combinatie van woningbouw en een verdiepte ligging van de provinciale weg N206 bleek op korte termijn financieel onhaalbaar. Nu de patstelling is doorbroken is een gang naar de rechter afgewend. Campri berust in de beëindiging van het contract Duinvallei. Wel mag zij de woonwijk Zanderij-Westerbaan afronden met een klein restant aantal huizen.. De gemeente verkrijgt alle grond rond de N206.
‘Nee, dat noem ik geen compromis of stap naar het midden, maar een win-winsituatie. Ook al besef ik dat we hiermee niet alle verkeersproblemen in één keer hebben opgelost. Dat is ook niet realistisch. Als de Rijnland Route klaar is, zoeken we verder naar een betere oplossing. Misschien kunnen we met de stichting Duinbehoud ook een duurzame oplossing voor de verlengde Westerebaan bereiken nu de Cantineweg ten minste 10 jaar openblijft. Wij streven naar een goede ontsluiting. Tegelijkertijd zijn wij niet tegen de natuur. Wij investeren tonnen in natuurbehoud, en ik ben zelfs bereid eventueel natuurverlies te compenseren.’

Discussiëren, analyseren, onderhandelen op basis van argumenten: dat is wethouder Van der Bent ten voeten uit. Gepassioneerd wordt hij als de gemeenteproblematiek zijn vakgebied raakt, zoals testen met drones op het voormalige marinevliegkamp Valkenburg. ‘Ik kom uit die wereld, ben opgeleid aan de TU Delft. We leven in een fantastische tijd, maar moeten niet aan de kant blijven afwachten. De ontwikkelingen gaan sneller dan we denken. Wat in hangars en bedrijfjes in Valkenburg al gebeurt is geen verre toekomstmuziek, maar de realiteit van nu. Dat biedt wel kansen, bijvoorbeeld voor de werkgelegenheid tot in de wijde omgeving.’

Als hij zijn exacte talenten kan botvieren, dan werken de hersenen van de Katwijker op volle toeren. Je blijft er vrijwel elk uur van de week mee bezig, ook als ik met mijn vrouw thuiszit. Tijd voor hobby’s blijft er dan amper over, of het moet pianospelen zijn, sport (passief als supporter van Quick Boys) of – weinig verrassend - lezen. ‘Het liefst begin ik aan iets waarvan ik geen biet snap, verdiep me in de materie en aan het eind snap ik het, ook al is het dan soms diep in de nacht. Daar krijg ik energie van.’

Bron: De Katwijksche Post, donderdag 16 juni 2016 | Foto: Adrie van Duijvenvoorde

« Terug