ChristenUnie: wat goed gaat, moet je niet veranderen

Het college van de gemeente Katwijk overweegt om per 2011 mee te doen met één collectief vraagafhankelijk vervoersysteem in de regio Holland Rijnland. In theorie lijkt het best een aardig plan, met een aantal voordelen. Zo zou er binnen het nieuwe systeem meer kilometers mogen worden gereisd, en zou een taxikaartje goedkoper worden.

Maar dat is de theorie. Want in de praktijk regent het werkelijk klachten bij gemeenten waar over gegaan is op een regionaal systeem. De wachttijden zijn heel lang, voor bijvoorbeeld ritten naar het ziekenhuis: omdat mensen veel te laat aan komen, missen ze hun afspraak en moeten onverrichte zaken terugkeren, en een nieuwe afspraak maken. De chauffeur weet de weg niet en moet aan de persoon die hij vervoert vragen waar het is en hoe hij moet rijden.
De ChristenUnie vindt dat je regelingen voor de kwetsbare doelgroep kleinschalig, persoonlijk en sociaal moet houden, en zeker als het goed functioneert. Naast de ervaringsklachten wordt bij de collectieve regeling overwogen om de inkomensgrens, die nu twee keer bijstandsniveau is, te "bevriezen" en de handhaven tot aan het moment van anderhalf keer bijstandsniveau. Dat lijkt misschien een mooie overgangsregeling, maar we hebben nu juist in Katwijk met elkaar afgesproken dat wij voor twee keer bijstandsniveau kiezen waar veel andere gemeenten de inkomensgrens op anderhalf keer bijstandsniveau houden.

Graag zou de ChristenUnie alles houden zoals het nu is. Omdat 95% van de gebruikers van de belbus tevreden is. Omdat de chauffeurs de klant even helpt met de jas aandoen, de klant letterlijk en figuurlijk een arm biedt. De ChristenUnie vraagt zich af waarom we ons zouden aansluiten bij de regio, terwijl er een enorm risico bestaat dat de kwaliteit verslechterd. Wat lokaal kan, moet we gewoon lokaal blijven doen.