De ChristenUnie heeft al langer wat moeite met de politieke stijl van de gemeenteraad als geheel. De ChristenUnie zou graag zien dat de raad meer als eenheid zou optreden door bv. gezamenlijk met (groepen) burgers te spreken over beleidsplannen om zo optimale beeldvorming te krijgen. Een ander punt is dat de ChristenUnie graag wat meer een werkelijke debat, een wisseling van standpunten de raad zou zien. Te vaak blijft het bij het poneren van de eigen mening, zonder in te gaan op de argumenten van de ander.

Een - ongetwijfeld onbewust - voorbeeld van van de in de raad dominante politieke stijl leverde CDA woordvoerder Wim van Duijn in de raadsvergadering van donderdag 30 oktober 2008. Toen Klaas Jan van der Bent in de discussie over centrale huisvesting van ambtenaren verwees naar het verkiezingsprogramma van de ChristenUnie (dat zich daarvoor uitspreekt) reageerde van Duijn "Maar dat lees ik natuurlijk niet". Adrem wees Van der Bent hem er op dat dat onverstandig was, immers het is toch de bedoeling door kennis te nemen van elkaars standpunten dat je aanknopingspunten zoekt om elkaar te overtuigen. De ChristenUnie blijft - ook met vallen en opstaan - de inhoud van en argumenten in de discussie zoeken en kiest daarbij voor de hoofdlijnen van het beleid. We staan dan misschien wat minder vaak in de krant, maar op termijn geloven we dat deze aanpak de beste is.